Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
yarımdairəvi — sif. Yarımdairə şəklində olan. Yarımdairəvi xətt. Yarımdairəvi zal … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarımdairə — is. 1. Dairənin yarısı. 2. Qövsvari yarıqapalı xətt. Yunis telefonu yerə qoyub cəld təqvim vərəqindəki qeydlərin hamısını bir yarımdairəyə aldı. M. C.. Böyük bir yarımdairə halında toplaşmış iştirakçı və tamaşaçılar kütləsinin mərkəzində bir masa … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qübbə — ə. yarımdairə şəklində tağ, günbəz. Qübbei mina göy qübbəsi; göy, səma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
amfitebtr — <yun.> 1. Qədim yunanlarda və romalılarda: ətrafında tamaşaçılar üçün yarımdairə şəklində pillə pillə yüksələn yerlər olan tikili, tamaşagah. Amfiteatrın ortasında arena var idi. 2. Müasir teatrlarda: parterlərin dalında və ya lojaların… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aypərəx’ — (Qazax) qızıldan və ya gümüşdən qayrılmış yarımdairə şəkilli qadın bəzəyi, aypara … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gav — I (Ağcabədi, Çənbərək, Gədəbəy, Qazax) uçurum, sıldırım. – Əli, malıyözdə, gavdan uçurdarsaη ha! (Gədəbəy) II (Basarkeçər, Tərtər) qaramalı boynundan bağlamaq üçün yarımdairəvi ağac. – İnəyi gavnan bağla, boğular (Tərtər) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
girindəy — (Kəlbəcər, Qarakilsə) qaramalı boğazından bağlamaq üçün istifadə edilən yarımdairəvi ağac. – Öküz girindəyi qırıfdı (Kəlbəcər) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
giryal — (Çənbərək) qaramalı boğazından bağlamaq üçün istifadə edilən yarımdairəvi ağac. – Səmət büyün qırxbeş giryal qayırıf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
künbəd — f. 1) qübbə, yarımdairə şəklində tavan; 2) göy qübbəsi; 3) böyük, girdə qovuq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
künbəz — f. 1) qübbə, yarımdairə şəklində tavan; 2) göy qübbəsi; 3) böyük, girdə qovuq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
taq — ə. əsli f. 1) yarımdairə şəklində qapı, pəncərə və s. üstü; tağ; 2) qübbə, günbəz; 3) əzilmiş, bükülmüş. Taqi əbru tağşəkilli qaş çatmaqaş; qaşın tağı; taqi kəsra Ənuşirəvanın tikdirdiyi məşhur tağ; taqi rivaq «çardağın tağı» göy, səma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
